-
1 decyd|ować
impf Ⅰ vi 1. (postanawiać) to decide (o czymś on sth)- ty decyduj, dobrze? you decide, okay?- w końcu decyduje, że nie wyjdzie za niego in the end she decides not to marry a. against marrying him- decydować za kogoś to decide for sb- o wysokości podatków decyduje parlament Parliament determines the level of taxation2. (przesądzać) to decide, to determine (o czymś sth)- ta ocena jeszcze o niczym nie decyduje this mark won’t decide anything as yet- czasami przypadek decyduje o zwycięstwie sometimes victory is determined by pure chance- co decyduje o sukcesie w życiu? what is it that determines whether a person is successful (in life) or not?- o sukcesie filmu decydują w dużej mierze świetne zdjęcia the film’s success is due in large measure to the splendid camerawork- o tym będzie decydował poziom inflacji that will be determined by the level of inflationⅡ decydować się 1. (dokonywać wyboru) to decide (na coś on sth); to make up one’s mind (na coś to do sth)- decydować się na dziecko to decide to have a baby- decyduj się, bo czas ucieka make your mind up, because time’s running out ⇒ zdecydować się2. (rozstrzygać się) to be decided, to be determined- w tej chwili decyduje się twój los your fate is being decided at this very momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > decyd|ować
-
2 allein
alleinI. adj1) ( ohne andere) sam, samotnysie war \allein im Zimmer [ona] była sama w pokoju\allein stehend ( ledig) samotny\allein erziehend sein wychowywać samotnie dzieckosie hat das \allein gemacht zrobiła to sama [o samodzielnie]etw \allein entscheiden samodzielnie decydować [ perf za-]\allein gelassen opuszczony, osamotniony, porzuconyII. adv1) ( nur) tylko, jedynie2) ( ausschließlich) wyłączniedas ist ganz \allein deine Sache to jest wyłącznie twoja sprawaetw von \allein tun wykonywać [ perf wykonać] coś samodzielniedas läuft von \allein to działa samo z siebie
См. также в других словарях:
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może … Langenscheidt Polski wyjaśnień
